Аққу кетіп қос көлдің қазы қалды, жар-жар-ай, Қысы кетіп мешіннің жазы қалды, жар-жар-ай. Біраз назым тотыға айтпай болмас, Көбі кетіп дәуреннің азы алды, жар-жар-ай. Түйін болып көңліме кетеді, жар-жар-ай, Бір айтатын серінің назы алды, жар-жар-ай. Кеше туған жас қызды шалдар алды, жар-жар-ай, жар-жар-ай, Толғанатын оларда несі калды, жар-жар-ай. Ғашықтықтың қисабы асып еді, Ескеретін қалқаның несі қалды, жар-жар-ай. Ақ қағаздың бетіне тарттым сия, жар-жар-ай, Жібересің сұлуды кімге қия, жар-жар-ай. Мәликедей ақ жарқын жаңа едіңіз, жар-жар-ай, Кеткенің бе алысқа, сен Ұрқия, жар-жар-ай? Бұл жалғанда кетпес деуші ем, жар-жар-ай, Енді емен бол, қарағым, уә дариға, жар-жар-ай. Жібектей оратылған қолаң шашың, жар-жар-ай, Қийлған қандай сұлу екі қасың, жар-жар-ай. Ләззат пен сұлу көркем бәрі бірдей, Қай затқа бағаланар сенің басың, жар-жар-ай. Ақ көйлектің жағасын ырға тартқан, жар-жар-ай, Машинамен қандай қып шырға тартқан, жар-жар-ай. Көп қыздардың ішіндетоты дана, жар-жар-ай, Қияз жүзді асылдың хорға тартқан, жар-жар-ай. Ақ маңдай, қарақат көз сүйген сәулем, Секілді нәзік белің сымға тартқан, жар-жар-ай, Көлбеңдеп дәл алдымнан өткенің де, Бағалы жүйрік аттай сға тарқан, жар-жар-ай. Бар назымды жеткіздім бір өзіңе, жар-жар-ай, Білесін жазылғанын қандай қаттан, жар-жар-ай.
